Kwart over 6 ben ik al wakker. Niet omdat ik niet lekker lig maar omdat ik nodig moet toiletten. De porta potti is voor nood gebruik en in mijn ogen is dat nu! Ik probeer zo zachtjes mogelijk mijn bed uit te kruipen en dat mislukt. Bas is nu ook wakker. De afspraak was dat als iemand moest, de ander ff naar buiten stapt. Maar ja.. dat kan ik natuurlijk niet om kwart over 6 van Bas verlangen. En dan ga ik voor het eerst op ons wctje zitten. Ochtend routine, plassen en een dikke scheet. Ik probeerde hem nog in te houden maar helaas. Best lullig maar het is niet anders, iedereen laat toch ochtend scheten? We moeten gewoon nog ff wennen. Ik kruip nog ff terug het bed in, Bas gaat lezen.

Tegen kwart over 9 kom ik er definitief uit ondanks het gevoel dat ik nog wel een week zou kunnen slapen. We zetten onze eerste koffie en constateren dat we de juiste poeder verhouding nog ff moeten vinden. Met wat aanpassingen is het prima drinken. Net als thuis maar dan ff anders. Van de 8 Vans die hier vannacht stonden, zijn er nog 3 over. We ruimen op, pakken in en gaan weer op pad rond half 12. Doel van vandaag? Een koekenpan!!

Tuurlijk.. Duitsland hè.. Zijn de action, lidl en aldi hier in de buurt gewoon dicht. Dus nog steeds geen koekenpan. We besluiten maar een uurtje te rijden voor de volgende plek. Mits hij vrij is, blijven we daar vandaag staan. We hebben namelijk totaal geen gunstige tickets (22.00 uur) voor de ferry vanuit Denemarken naar Noorwegen morgen. Onze eigen schuld hoor, we waren redelijk besluiteloos en hebben ze op het laatste moment besteld. In Denemarken mogen we niet overnachten vanwege covid, maar je mag er wel doorheen rijden mits je een bewijs kan laten zien van het volgende land. In ons geval de ferry tickets dus.

We moeten tanken en stoppen bij een räststatte. Onze eerste encounter met de maskerplicht. We gaan hier ook ff ontbijten. Het gaat allemaal prima, net als in het begin in NL met de covid regels, is het weer even zoeken. Hoe moet ik lopen, wat willen ze dat ik wel en niet doe en hoe hou ik het veilig. Als het mondkapje af mag, hebben we beide een zweet-smoel. Om kwart voor 1 rijden we weer verder. Het landschap is tot nu toe verre van spectaculair. Weilanden, graan en maisvelden en bos. Ach ja, we zijn ook niet in Duitsland voor de mooie plaatjes.

Als we aankomen in Wrohm kunnen we daar prima staan. We kiezen een plekje met uitzicht over het groen. Het is bij het water en er is een bootramp dus de mooie bootjes worden aan en af gevoerd. Aan de overkant van het water is een restaurant en langs het water liggen overal boten in alle maten. We relaxen wat, Bas kijkt formule 1 en ik lig in de hangmat.Dan is het ineens een komen en gaan van autos die steeds jongens komen droppen. Strak naast ons plaatsje is een soort boothuis en de kratjes bier en bbq's worden er naar toe gesleept. We krijgen een rood vlaggetjes gevoel maar besluiten even af te wachten en gaan een tourtje met de elektrische stepjes maken. Als we langs het restaurant aan de overkant rijden zien we dat het er lekker rustig is en gaan we direct een hapje eten. Hapje? Dat is een understatement!! De schnitzel is mega met lekker veel groentes en gebakken aardappeltjes met spek en ui. Heerlijk. Alles gaat volgens de covid regels en we voelen ons op ons gemak. We zoeken vast een ander overnachtingsplekje uit op de kaart voor het geval dat. Als we terug komen zit het jonge grut luidruchtig buiten te feesten en weten we vrijwel zeker dat zij niet voor 2 uur vannacht gaan slapen. We kijken elkaar aan, pakken ons boeltje bij elkaar en we gaan rijden. Dat is nou het voordeel van een campervan.

Ben ik niet zo gecharmeerd van het algehele landschap waar we rijden, valt het me wel op dat alle tuinen er prachtig bij staan. Mooie kleurige weelderige bloemen en veel verschillende soorten rozen. Super mooi.

We komen aan in Bünsdorf en volgens onze app kunnen we naast de kerk staan. Het klopt. We hebben weer een pracht plek weten te bemachtigen. Buiten ons staat er maar 1 campertje. Het is een liefelijk kerkje dat pronkt in de zon. Aan de overkant van de straat staat een picknicktafel langs een waterstroompje. Lopen we iets verder naar links is daar een community veld. Overdekte bbq met banken, fitness attributen, voetbal en volleybal mogelijkheden en gratis openbare toiletten die heerlijk schoon zijn, met als klap op de spreekwoordelijke vuurpijl en mega groot prachtig meer met een klein zandstrand. Wauw.. Dat hadden we wel eerder willen weten. Hoe dan ook, we genieten er nu ook van.

We gaan ook nog ff wat kilometers met de stepjes maken. Het dorpje en omliggend landschap is erg mooi. We genieten zo enorm hè en prijzen ons gelukkig met de stepjes en het moment waar we nu zijn. We lopen nog een keer naar het meer en kijken naar de ondergaande zon.

Hierna wordt het in rap tempo erg fris en gaan we terug. Als we nog ff buiten hebben gezeten, trekken we ons toch maar terug in de Van. We proberen voor het eerst de verwarming en kruisen onze vingers. Wauw! Ook deze is weer super goed gemaakt en werkt als een trein. We nestelen ons op de bank, (voor zover nestelen kan op deze bank) zetten wat drinken en een bak chips op tafel. We willen een knusse selfie maken maar we krijgen het niet voor elkaar. Het beste van de slechte foto's zetten we op het blog voor het idee.

Als we ff later buiten en sigaretje roken, moet ik ineens heel nodig piesen en heb geen tijd meer voor de overkant. Ik besluit het bij de struikjes te doen. Als ik daarna weer wil opstaan staan, vermits ik mijn balans en lig achterover in de bramen struik. We gieren het uit!

Blog uppen (als het lukt want internet ligt er steeds uit) en naar bed.

Toedels

Lis