Dag 3 Bünsdorf Duitsland - Birkenes Noorwegen.

Midden in de nacht word ik natuurlijk weer wakker om te sassen. Met de nodige ervaring en precisie ging dit nu uitstekend. Om half 8 worden we beide wakker, zetten we koffie en checken onze telefoons. Bas schrikt en reageert paniekerig dat hij een mail heeft ontvangen van de Ferry company. Onze vertrektijd is gewijzigd van kwart voor 10 vanavond naar kwart voor 12 vanmiddag. Het mailtje is van gisterenavond laat en hebben we niet meer gezien. Lekker handig dit, we kunnen nooit meer op tijd zijn omdat het nog ruim 4 uur rijden is. Jammer ook, want deze tijd had ons veel beter gepast. Bellen dus met de company maar deze is nog niet open. Bas raakt gestrest van dit soort dingen. Gelukkig kan ik hem altijd kalmeren en lossen we het wel op. One way or another! Om 8.51 uur rijden we weg, stoppen strak om 9 uur langs de snelweg op een parkeerplaats en ik ga bellen. Het blijkt helemaal geen issue te zijn en probleemloos worden we weer terug gezet op kwart voor 10 vanavond. Gelukkig! Rust in de tent! 

Nu op zoek naar de dichtstbijzijnde action voor de koekenpan. We rijden een klein centrum in en kunnen met gemak de Van kwijt. Wat goed van ons, dat we toch niet voor een grotere Van gegaan zijn. We shoppen bij de action, smeren een broodje en genieten daarvan buiten in het zonnetje op een muurtje terwijl we naar de mensen kijken. Om kwart voor 11 rijden we dan echt weer door. 

11.16 uur komen we aan bij de grens naar Denemarken. We vragen ons bij voorbaat al af wat we hier weer zullen gaan beleven. Ipv gewoon door rijden worden we eruit gepikt. Oh oh! In tegenstelling tot wat we verwachtte gaat het allemaal prima. De douanier zegt dat er op dit moment veel Nederlanders naar Noorwegen gaan en ik moet onze ferry tickets laten zien. Vervolgens gaat hij kletsen over vissen in Noorwegen en hoe lekker dat op de bbq is. Met een nieuw recept op zak mogen we vertrekken. Appeltje eitje. 

Terwijl we over de snelweg rijden, zeg ik tegen Bas dat ik wel ff will stoppen voor een bakkie koffie. Ipv langs de snelweg gaan staan, kijk ik in de app of er ergens iets in de buurt is dat net ff een stukje gezelliger is. De app meldt dat er op 9 min afstand een strandje is en we rijden er heen. De app heeft niet gelogen. Het is een klein maar liefelijk strandje strak bij de brug waar we net overheen zijn gereden. Een kiosk met picknicktafels, volley veldje en bankjes aan het strandje maken het plaatje compleet. Ook dit is weer een gratis overnachtingsplaats. Echt bizar om te zien dat je gratis op veel mooiere plaatsen kan staan dan op campings. Moet je natuurlijk wel zelfvoorzienend zijn. In theorie hadden we bedacht dat we met onze voorzieningen een dag of 4 in het wild zouden kunnen staan. We zitten nu op dag 3 en we hebben nog niet op de helft van ons stroomverbruik gezeten. We hebben nog water genoeg en ons toilet is pas 4x gebruikt. Met de oliecheck bleek er nog geen druppel verdwenen te zijn. Dat is erg fijn om te weten. Ff na tweeën gaan we de weg weer op. 

Als we even later een pitstop maken omdat we verbrand rubber ruiken (kwam gelukkig niet van ons af) zien we dat ik het fluitketeltje met water op het gasfornuis heb laten staan. Hij was nog niet eens verschoven. Conclusie: stabiele Van! Overigens heb ik hem toch nu maar opgeruimd. 

Rond half 5 krijgen we trek en zoeken we weer een mooie plek uit. Het is in het bos en we gaan een dirt road op. Dat betekent kuilen, zand, stenen enz. We stuiteren alle kanten op maar de vering doet het goed. Niets valt om! Als we bij het plekje aan komen is de parkeer plek in het bos en 3 minuten lopen naar het water. De plek ligt in de schaduw en dat is echt te fris. Mooi plekje maar toch gaan we op zoek naar een andere. Het wordt een plek aan het water met klein piertje met bootjes, en picknicktafel en boven alles, zon! Bas kookt voor het eerst in de Van en het ziet er fantastisch uit. Zowel het feit dat hij staat te koken als dat wat we op het bord krijgen. Genietend van het uitzicht op en over het water naar de mooie huizen aan de overkant, eten we gezellig in het zonnetje. De afwas is voor mij omdat Bas gekookt heeft, een regel die we thuis ook hanteren. Nu klinkt het tot nu toe allemaal idyllisch maar de afwas doen zonder doorlopend stromend warm water blijft gewoon kut. Ook als je prachtig uitzicht hebt. Met glassex kom je overigens een heel eind. Een gebruik die we hebben overgehouden aan onze eerste vakantie in Amerika. We drinken koffie na, poedelen met de voetjes in het zoute water van de Oostzee terwijl we met de ogen dicht van de zon genieten (wel met inmiddels een lange broek en trui aan). Gek eigenijk, heb ik bizar dure maar mooie bekers bij het servies gekocht en waar drinken we uit? Uit bekers van de action en xenos, beide 99 cent. Ff na half 7 gaan we weer rijden. 

De snelweg is echt niks aan. Gewoon weer akkers over glooiende heuvels. That's it. Om 10 voor 8 komen we bij de haven. Er staat een lange rij met keigave vans. Bas constateert dat wij toch echt de coolste banden en velgen hebben. Er komt van alles langs ons rijden wanneer het van de boot komt. Wat een verzameling, van gave campers en vans. Van oud tot nieuw, zelfmade tot fabrieks, zelf geverfd of gewrapt. 

20.55 gaan we aan boord. In de tussentijd hebben we gezellig met mariel gefacetimed. Prima manier om de tijd door te komen. De boot is enorm. Dat wisten we natuurlijk al van onze eerdere trip naar Zweden maar het blijft indrukwekkend. Als je ziet hoeveel vrachtwagens, campers en auto's naar binnen rijden is het een wonder dat het kan drijven. Binnen heb je winkels, cabines, lounges, casino's en barren. Buiten is het erg winderig en flink fris. We komen er alleen maar om een eerste foto te schieten en snel een peuk te roken. Best raar maar iedereen gaat vanuit het autodeck naar boven met mondkapjes op en zodra ze binnen zijn doen ze hem allemaal af. De plaatsen zijn wel ver genoeg uit elkaar en overal staan sanitizers. Nu is het de komende 3 en half uur uitzitten tot we in Noorwegen zijn. Niet echt fijn, ik ben namelijk doodmoe en van wachten word ik niet echt wakkerder. Maar tis niet anders. 

Ons tijd op de ferry is natuurlijk verre van ideaal en toch is het best druk aan boord. Het bijzondere is dat je je in het dagelijks leven fatsoenlijk probeert te gedragen maar, net als op een vliegveld, als mensen lang moeten wachten is al het schaamtegevoel ineens verdwenen. Men hangt op stoelen, ligt op banken, zitten en liggen op de vloer, mond open, ogen dicht, met en zonder gesnurk, dekbedden en kussens in het trappenhuis. En niemand vindt het raar. Iedereen zit namelijk, nu ff letterlijk, in het zelfde schuitje. Gek toch? Ik bedoel, stel je voor dat men dat gewoon in de stadsbus zou doen. Dan verklaren we ze voor gek en vinden we het schaamteloos!! 

Trouwens ik hoop dat nu niemand op internet gaat. Het netwerk schakelt namelijk over op maritiem netwerk. Dat gaat hele dikke knaakjes kosten als je dat gebruikt. Onze telefoons staan dus gewoon op vliegtuig modus. Bas bedenkt een spelletje: we gaan mooie mensen kijken, zegt hij, kijkt om zich heen en roept direct: mislukt! Ik bedenk ook een spelletje: laten we gaan snacken! Dat lukt wel en we scoren wat lekkers. Niet omdat we honger hebben hoor, maar omdat we ons vervelen. Weetje wat ook zo raar is? Dat wat mensen allemaal tax free kopen. Ik heb het dan niet over sigaretten of parfum maar over complete trayen met Cola of caprisonne, over diepvries vlees en zakken ongebakken friet. Ze lopen met 4 of 5 diepvries tassen de boot over. Of met die karren op wieltjes waar bejaarden mee winkelen. Fucking bizar. Om niet geheel schijnheilig te doen, Bas kocht tax free een Adidas petje en een hele ossehaas. 

Om 5 over half 2 rijden we van de boot af. Het plekje dat we hebben uitgezocht is nog 40 min verderop. Geen idee of er plek is maar dat zien we vanzelf. We rijden in het pikkedonker op een smalle weg geflankeerd door rotswanden en hoge dennenbomen. Bult op, bult af, slinger naar links en weer naar rechts. Het is best eng zo. We kunnen hier niet harder dan 40kmpu. Ben als de dood dat we een hert raken ofzo. Niet vanwege dat hert hoor, maar vanwege onze Van. Als we nu panne krijgen, vindt niemand ons ooit terug. Wie heeft dit plekje in hemelsnaam uitgezocht? Oh shit, dat was ik! Ineens bedenk ik dat ik Polarsteps aan moet houden. Die houdt via gps precies bij waar we rijden. Slim van me, dan kunnen ze ons terug vinden. 

We komen veilig aan op onze bestemming en zijn alleen. Voor wat we in het donker kunnen zien is het weer een prachtplaats. De maan weerkaatst in het meer en verlicht ons waar nodig. Stoom stijgt op boven het water en als een sluier wordt deze zachtjes over het meer getrokken. We zijn verheugd maar keikapot en na het maken van wat foto's gaan we uitgeput ons bed in. 

Lis

Dag 2 Bimöhlen - Bünsdorf Duitsland

Kwart over 6 ben ik al wakker. Niet omdat ik niet lekker lig maar omdat ik nodig moet toiletten. De porta potti is voor nood gebruik en in mijn ogen is dat nu! Ik probeer zo zachtjes mogelijk mijn bed uit te kruipen en dat mislukt. Bas is nu ook wakker. De afspraak was dat als iemand moest, de ander ff naar buiten stapt. Maar ja.. dat kan ik natuurlijk niet om kwart over 6 van Bas verlangen. En dan ga ik voor het eerst op ons wctje zitten. Ochtend routine, plassen en een dikke scheet. Ik probeerde hem nog in te houden maar helaas. Best lullig maar het is niet anders, iedereen laat toch ochtend scheten? We moeten gewoon nog ff wennen. Ik kruip nog ff terug het bed in, Bas gaat lezen.

Tegen kwart over 9 kom ik er definitief uit ondanks het gevoel dat ik nog wel een week zou kunnen slapen. We zetten onze eerste koffie en constateren dat we de juiste poeder verhouding nog ff moeten vinden. Met wat aanpassingen is het prima drinken. Net als thuis maar dan ff anders. Van de 8 Vans die hier vannacht stonden, zijn er nog 3 over. We ruimen op, pakken in en gaan weer op pad rond half 12. Doel van vandaag? Een koekenpan!!

Tuurlijk.. Duitsland hè.. Zijn de action, lidl en aldi hier in de buurt gewoon dicht. Dus nog steeds geen koekenpan. We besluiten maar een uurtje te rijden voor de volgende plek. Mits hij vrij is, blijven we daar vandaag staan. We hebben namelijk totaal geen gunstige tickets (22.00 uur) voor de ferry vanuit Denemarken naar Noorwegen morgen. Onze eigen schuld hoor, we waren redelijk besluiteloos en hebben ze op het laatste moment besteld. In Denemarken mogen we niet overnachten vanwege covid, maar je mag er wel doorheen rijden mits je een bewijs kan laten zien van het volgende land. In ons geval de ferry tickets dus.

We moeten tanken en stoppen bij een räststatte. Onze eerste encounter met de maskerplicht. We gaan hier ook ff ontbijten. Het gaat allemaal prima, net als in het begin in NL met de covid regels, is het weer even zoeken. Hoe moet ik lopen, wat willen ze dat ik wel en niet doe en hoe hou ik het veilig. Als het mondkapje af mag, hebben we beide een zweet-smoel. Om kwart voor 1 rijden we weer verder. Het landschap is tot nu toe verre van spectaculair. Weilanden, graan en maisvelden en bos. Ach ja, we zijn ook niet in Duitsland voor de mooie plaatjes.

Als we aankomen in Wrohm kunnen we daar prima staan. We kiezen een plekje met uitzicht over het groen. Het is bij het water en er is een bootramp dus de mooie bootjes worden aan en af gevoerd. Aan de overkant van het water is een restaurant en langs het water liggen overal boten in alle maten. We relaxen wat, Bas kijkt formule 1 en ik lig in de hangmat.Dan is het ineens een komen en gaan van autos die steeds jongens komen droppen. Strak naast ons plaatsje is een soort boothuis en de kratjes bier en bbq's worden er naar toe gesleept. We krijgen een rood vlaggetjes gevoel maar besluiten even af te wachten en gaan een tourtje met de elektrische stepjes maken. Als we langs het restaurant aan de overkant rijden zien we dat het er lekker rustig is en gaan we direct een hapje eten. Hapje? Dat is een understatement!! De schnitzel is mega met lekker veel groentes en gebakken aardappeltjes met spek en ui. Heerlijk. Alles gaat volgens de covid regels en we voelen ons op ons gemak. We zoeken vast een ander overnachtingsplekje uit op de kaart voor het geval dat. Als we terug komen zit het jonge grut luidruchtig buiten te feesten en weten we vrijwel zeker dat zij niet voor 2 uur vannacht gaan slapen. We kijken elkaar aan, pakken ons boeltje bij elkaar en we gaan rijden. Dat is nou het voordeel van een campervan.

Ben ik niet zo gecharmeerd van het algehele landschap waar we rijden, valt het me wel op dat alle tuinen er prachtig bij staan. Mooie kleurige weelderige bloemen en veel verschillende soorten rozen. Super mooi.

We komen aan in Bünsdorf en volgens onze app kunnen we naast de kerk staan. Het klopt. We hebben weer een pracht plek weten te bemachtigen. Buiten ons staat er maar 1 campertje. Het is een liefelijk kerkje dat pronkt in de zon. Aan de overkant van de straat staat een picknicktafel langs een waterstroompje. Lopen we iets verder naar links is daar een community veld. Overdekte bbq met banken, fitness attributen, voetbal en volleybal mogelijkheden en gratis openbare toiletten die heerlijk schoon zijn, met als klap op de spreekwoordelijke vuurpijl en mega groot prachtig meer met een klein zandstrand. Wauw.. Dat hadden we wel eerder willen weten. Hoe dan ook, we genieten er nu ook van.

We gaan ook nog ff wat kilometers met de stepjes maken. Het dorpje en omliggend landschap is erg mooi. We genieten zo enorm hè en prijzen ons gelukkig met de stepjes en het moment waar we nu zijn. We lopen nog een keer naar het meer en kijken naar de ondergaande zon.

Hierna wordt het in rap tempo erg fris en gaan we terug. Als we nog ff buiten hebben gezeten, trekken we ons toch maar terug in de Van. We proberen voor het eerst de verwarming en kruisen onze vingers. Wauw! Ook deze is weer super goed gemaakt en werkt als een trein. We nestelen ons op de bank, (voor zover nestelen kan op deze bank) zetten wat drinken en een bak chips op tafel. We willen een knusse selfie maken maar we krijgen het niet voor elkaar. Het beste van de slechte foto's zetten we op het blog voor het idee.

Als we ff later buiten en sigaretje roken, moet ik ineens heel nodig piesen en heb geen tijd meer voor de overkant. Ik besluit het bij de struikjes te doen. Als ik daarna weer wil opstaan staan, vermits ik mijn balans en lig achterover in de bramen struik. We gieren het uit!

Blog uppen (als het lukt want internet ligt er steeds uit) en naar bed.

Toedels

Lis

Dag 1 Arnhem - Bimöhlen Duitsland

Waar gaan we heen? Vraag ik aan Bas? Noorwegen toch? Antwoordt hij.Ja, nee dat weet ik ook wel, maar waar slapen we vannacht?We kijken elkaar aan, halen de schouders op en hebben geen idee!

Na een nachtje wakker liggen van de warmte en de 1000 en één dingen die ik spontaan nog bedenk om te doen voordat we vertrekken, word ik natuurlijk uiteindelijk veel later wakker dan ik van plan was. Veel zaken hebben we gisteren al ingepakt maar de boodschappen doen we vandaag pas.Eerst even rustig met koffie wakker worden in de tuin. Rustig wordt het niet want steeds komen buren en bekende ons een fijne vakantie wensen.

We halen veel boodschappen. Meer dan normaal want gezien covid willen we niet steeds naar een winkel hoeven gaan. Meer boodschappen mee slepen is dus minder risico lopen. Dat gezegd hebbende komen we terug met zoveel eten dat het lijkt of we wel 2 maanden weg gaan.Ik geef alles keurig en plek en tevreden zie ik dat we zelfs 2 lege kratten onder de bank over houden. Wie had dat verwacht?!?

Om 10 over 3 rijden we dan echt weg, terwijl mijn moeder ons uitzwaait. We zitten stil naast elkaar met een glimlach op ons gezicht. We kijken elkaar even aan en geven een boks. We did it!! Wie had ooit gedacht dat we vandaag daadwerkelijk weg zouden rijden in onze zelf omgebouwde Ford Transit bestelbus? Wij niet hoor!! Wel gehoopt, gewenst en gedroomd!

Goed. Noorwegen dus, denken we. Want je weet het, met een camper kun je alle kanten op en dus ook van de route afwijken die je in gedachten had. We gaan het zien en ondervinden. Slaapplaats voor vannacht is dus nog onbekend. Ik heb vlinders van opwinding in mijn buik. Hier hou ik zo van hè. Misschien eindigen we vannacht op een parkeerplaats van asfalt, misschien een idyllisch plekje of juist iets er tussen in. Voor nu eerst maar kilometers maken.

Gaandeweg beslissen we dat we voorbij Hamburg willen zijn vanavond. Tot nu toe rijdt alles heel lekker, klinkt de Van goed en blijft alles keurig op zijn plek liggen. We hebben ook nog geen file gehad, maar we zijn nog 2 uur verwijderd van Hamburg. We gokken dat we er tegen een uur of 8 zullen zijn.

We zijn idd strak om 8 uur in de avond bij Hamburg. Om eens te kijken waar we zouden kunnen overnachten, schieten we een parkeerplaats op. Via een camper app kiezen we wat uit. De meeste plaatsen zijn nog steeds dicht vanwege covid. We hebben iets uitgezocht dat nog 20 min rijden is. Het is een plek waar je gratis kan overnachten. Grote kans dat dit dus vol is aangezien we niet zo vroeg aankomen. In dat geval zoeken we weer wat anders en wat ons betreft mag het ook een gewone parkeerplaats zijn. We hebben geen zin meer in rijden.

We rijden het dorpje Bimöhlen in en komen op de plaats van bestemming. Het is een gravel parkeerplaats strak aan het sportveld omringd met bomen.

Er staan 2 andere Vans ver uit elkaar. 1 ervan is gewoon op het sportveld gaan staan. Zonde vind ik dat. Als het gras kapot gaat dan halen ze deze gratis plek zo weer van de kaart. We maken een korte wandeling terwijl de zon ondergaat een kunnen nog niet geloven dat we met onze eigen Van hier beland zijn. In het weiland grazen twee ooievaars maar ze zijn te ver weg voor een foto.

Eenmaal terug bij de Van besluiten we een lekker gebakken eitje met spek te maken. Helaas, het feest gaat niet door want ik ben vergeten een koekenpan te kopen. Het wordt een noodlesoepje en op deze plek, buiten voor de Van, smaakt het hemels.

Inmiddels zijn er nog twee Vans bij gekomen en we besluiten nog een wandeling te maken. Tegen 11 uur zijn we helemaal op. Bas gaat lezen, de maxxfan gaat op standje 6 en ik schrijf mijn verhaal.

Liefs Lis

Welkom op ons Reislog!

Hallo en welkom op ons reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over ons en de reis die wij gaan maken vind je in het profiel.

Wil je meer zien en weten over de bouw van deze campervan, kijk dan op Getlost.Somewhere

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Wij zie je graag terug op ons reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Lis & Bas